Kassandra Goddijn is autodidact en heeft haar eigen praktijk KOPPcoaching. In haar boek ‘Van taboe naar traumabewust’ ziet zij trauma als oorzaak van alle psychische stoornissen. Ze wil af van de huidige diagnoses in de GGZ. Psychotrauma heeft overlevingsstrategie tot gevolg.

Iemand heeft niet een bepaalde stoornis maar gebruikt een bepaalde overlevingsstrategie. Daar zijn de meeste behandelingen op gericht. Als trauma in de behandeling niet in beeld komt zal de stress zich uiten in een andere overlevingsstrategie.

Het boek haalt diverse trauma-experts aan. De duidelijke plaatjes bij het model van traumadeskundige Franz Ruppert tonen hoe trauma en overlevingsstrategie eruit zien. Er wordt toegelicht wat psychotrauma is; hoe een ontwikkelingstrauma ontstaat en hoe het zich gaat stapelen. Aan het begin van het leven zijn mensen het meest kwetsbaar voor trauma. Shocktrauma is de bouwsteen voor iemands traumageschiedenis. Aan de hand van de werking van het drievoudige brein wordt verduidelijkt hoe dit brein werkt en wat dat betekent voor de doorwerking van trauma.

Een vroegkinderlijk trauma heeft de grootste impact op het brein met chronische stress als gevolg. Vroegkinderlijk trauma maakt een mens vatbaarder voor nieuwe traumatisering. Overlevingsstrategie is onlosmakelijk verbonden met stress en ontstaat na iedere traumatisering. Hoe jonger en/of uitgebreider het trauma, hoe belastender de overlevingsstrategie voor iemand wordt. De overlevingsstrategieën hebben de neiging om uit de bocht te vliegen. Vrij vertaald: de psychische stoornis verergert. Die Gekte wordt begrijpelijk door er vanuit traumabewustzijn naar te kijken.

Psychisch lijden neemt toe als je er niets aan doet. Voor een uitweg uit dat lijden is traumabewustzijn nodig. Traumabewustzijn is triggerbewust zijn en werkt helend. Triggers zijn herbelevingen waarbij iemand dezelfde overweldigende gevoelens ervaart als tijdens
de situatie van het trauma. Iemand die als volwassene een shocktrauma oploop zal de trigger vaak snel als zodanig herkennen. Dat ligt anders bij vroegkinderlijk trauma. Het vraagt oefening om triggers te herkennen. Professionele hulp hierbij lijkt mij onontbeerlijk.

Er is traumabewuste hulp nodig om steeds zwaarder wordende problematiek te voorkomen. Verschillende praktijkvoorbeelden in het boek laten zien hoe trauma’s werken en hoe helend die hulp kan zijn. Als je onverwerkt trauma met je meedraagt heb je een puzzel op te lossen. De hele puzzel leggen lukt bijna nooit, maar ieder stukje dat op z’n plaats valt verbetert de kwaliteit van leven.

Kassandra droomt van een GGZ die zich richt op het zo snel mogelijk integreren van trauma’s. Ze wil af van het absolute van de huidige diagnoses en noemt traumabewuste psycho-educatie essentieel. Traumabewustzijn zal een kentering brengen in de manier van kijken naar psychisch lijden.

Addy Bakx