Dit boek raakt je door de openhartigheid waarmee vooraanstaande mensen in de zorg over hun eigen levensverhaal vertellen. Ze durven hun twijfels en onzekerheden over hun eigen leven uit te spreken. Daardoor voel je als lezer verbondenheid. Ook prominenten hebben hun donkere kant. Als zij zich in figuurlijke zin blootgeven, dan wordt het voor jou gemakkelijker om dat ook te doen.

Susanne Kruys gaat in haar boek biografische dialogen aan met zes mensen in de zorg: Trudy Dehue, Carlo Leget, Machteld Huber, Dirk de Wachter, Wilma Boevink en Jim van Os. Het zijn stuk voor stuk prominenten in de zorg. Susan koos voor dit zestal omdat zij allemaal, ieder op eigen wijze, een bijdrage leveren aan meer menswaardige zorg.

In iedere dialoog wordt het levensmotief verkend, gevolgd door een theoretische verdieping, een reflexie van de verteller en tot slot vragen aan de lezer. De zes vertellers zijn geëngageerd en durven kwetsbaar te zijn in hun pogingen zichzelf te worden.

Het boek laat zien dat er een innerlijk verhaal is waarmee je je eigen antwoorden en zingeving op het spoor kunt komen bij de grote vragen van het leven: ‘Wie ben ik? Wat kan ik? Wat wil ik?’

Als we afgesneden zijn van onszelf worden we gedreven vanuit angst, vanuit omstandigheden, overtuigingen en patronen: het verhaal van buitenaf. Onbewust laten we ons door anderen leiden en blijven figuranten in ons eigen verhaal. Er is kwetsbaarheid en moed voor nodig om je eigen weg te gaan, je eigen koers te volgen en trouw te blijven aan je idealen.

‘De biografie als medicijn’ is een rijk boek dat erom vraagt om bij tijd en wijle opnieuw opengeslagen te worden. Voor iedereen die bezig is met zijn of haar levensverhaal blijft het inspirerend om te lezen hoe de zes vertellers hun eigen waarheid hebben verkend.

Addy Bakx