Mark Wolynn – uitgeverij AnkhHermes

Dit boek geeft uitleg hoe de ‘kerntaalbenadering werkt’, een therapie die ontwikkeld is om mensen inzicht te geven in de gevolgen van traumatische gebeurtenissen in families en de effecten hiervan op verschillende generaties. Door onze ouders af te wijzen, ongeacht het verhaal, verwijderen we ons alleen maar verder van onszelf en creëren we meer lijden. Mark stelt dat onderbrekingen in de moeder-kindrelatie (zelfs die ver voor onze conceptie liggen) in ons onderbewustzijn blijven liggen en getriggerd kunnen worden. Mark stelt dat zelfs indien je ouder(s) niet meer in leven is (zijn), het noodzakelijk is de innerlijke band met hen te herstellen opdat je bevrijd wordt van belemmerende patronen. 

Het boek geeft waardevolle handvatten om de band te herstellen indien deze verstoord is. Om uit te vinden welke traumatische gebeurtenissen van invloed zijn in jouw stamboom, moet er wel een mogelijkheid zijn om deze te ontdekken; iemand moet jou kunnen vertellen wat er is gebeurd of het moet opgeschreven zijn. Is dat het geval, dan kun je zelf aan de slag met herontdekken van je kerntaal en het herstellen van de band met je ouder(s). Ik herken de effecten die hij beschrijft en de bevrijding die het geeft als je je ouder(s) kunt vergeven voor wat ze jou niet konden bieden en de noodzaak om dit te doen als je patronen wil doorbreken, ook voor toekomstige generaties. De mooiste helende zin uit het boek die ik tegen mijn moeder zou willen en (inmiddels) zou kunnen zeggen is: “Dank dat je me het leven hebt gegeven. Ik beloof je dat ik het niet zal verspillen of vergooien.” 

Ik zou dit boek aanraden aan mensen die voelen dat ze patronen willen doorbreken en weten dat zij gevolgen ondervinden van eigen of familiaire traumatische gebeurtenissen. KOPP kinderen die onveilig zijn opgegroeid, of een periode van hun ouder(s) gescheiden zijn opgegroeid zullen allen op een dag te maken krijgen met de gevolgen van dit trauma. Zij zijn tekort zijn gedaan door ouders die waarschijnlijk zelf ook een trauma met zich meedragen, zoals dit boek suggereert, de vraag is alleen of zij het verhaal achter het trauma van hun ouders ooit zullen kennen als deze ouders psychische stoornissen hebben, onder invloed zijn van middelen, de band al jaren stuk is of het contact verbroken. Daarom denk ik dat de therapie in dit boek niet voor iedereen praktisch toe te passen is.
 

Ingeborg Jansen