Griet op de Beeck is een kind van een moeder met wisselende stemmingen en een aan drank verslaafde vader die tevens zijn dochters misbruikte. Hierdoor is Griet onveilig gehecht. Ze past zich als kind voortdurend aan, en leert niet haar eigen wensen en gevoelens te onderkennen. Het voortdurend op haar hoede zijn, een reddersrol aannemen om vader en moeder gerust te stellen wordt haar grondhouding.  

Deze houding of dit overlevingsmechanisme zullen veel naasten en “kinderen van” herkennen. In die zin is dit boek zeer relevant. 
Griet beschrijft in deel 1 haar eigen weg naar het (h)erkennen van haar eigen gevoelens en behoefte en te leren vrij en voluit te leven. De basisbegrippen hechting en autonomie worden begrijpelijk beschreven, gelardeerd met voorbeelden van haar en haar klanten. Griet is inmiddels zelf ook therapeut.

Haar eigen weg met alle hobbels, diepte en hoogtepunten en de verschillende therapieën beschrijft ze erg uitvoerig. Haar doel is inzicht geven in het belang van het in de ogen kijken ván en omgaan mét je eigen trauma. 

Haar stelling is: Wegkijken van je eigen rol of pijn als kind kan leiden tot depressies.  

In deel 2 beschrijft ze veel vormen van therapieën.  In de ondersteuningsgroepen van Naasten Centraal wordt aan elkaar vaak advies gevraagd voor ondersteunende therapieën. In dit boek kun je over een paar therapievormen lezen. Ook geeft ze aandachtspunten voor de zoektocht naar een therapeut. Zelf is ze veel te lang bij één therapeute blijven hangen die contraproductief werkte. 

Ze beschrijft diverse therapieën, waaronder uitgebreid haar ervaringen met Internal Family Sytems (IFS) aan de hand van haar kennismaking  met grootheden in de therapiewereld zoals Esther Perel en Richard Schwarz omdat “door een verhaal je veel beter duidelijk maakt wat iets inhoudt dan louter de theorie”. Bovendien is haar weg geen “one-fits-alloplossing, de mens blijft een uniek wezen met een uniek brein en een eigen veelkantig verhaal”. Griet pretendeert niet alle therapieën die voorhanden zijn te beschrijven 

Conclusie: 

Het is én een persoonlijk verhaal over haar trauma’s én een informatief overzicht over een aantal therapieën.

Griet doet een oproep tot eerlijk kijken naar je trauma’s. Hierdoor kun je uiteindelijk leren “vrij en voluit” te leven. “Geen makkelijke weg, maar zeer de moeite waard”, 

Het boek kan confronterend zijn, want je kan het lezen als een spiegel naar je eigen leven. Maar het is ook een hoopvol boek dat ook perspectief biedt als je geen bekend of rijk persoon bent. 

Maria Roelofs