Delen is helen
Al bijna veertig jaar lees ik boeken over zelfontwikkeling en heling. Het begon met een boek dat ik van de moeder van mijn schoolvriendin kreeg: ‘Je kunt je leven helen’ van Louise Hay. Ik woonde bij de ouders van een vriendin, omdat mijn moeder opgenomen was, ze in een vechtscheiding was verwikkeld met mijn stiefvader en mijn biologische vader aan zijn derde gezin was begonnen. Ik was op mijn zeventiende uit huis gevlucht en ingetrokken bij mijn vriend, een twaalf jaar oudere man, waar ik een knipperlicht relatie mee had.
In het delen van het levensverhaal en de affirmaties van Louise Hay vond ik de troost en bemoediging die ik thuis nooit had gekregen. In haar boek deelde ze haar proces van pijn naar heling en gaf handvatten in de vorm van affirmaties. De gedachten die je hardop uitspreekt zoals: ‘Ik kies nu om boven mijn persoonlijke problemen uit te stijgen’, ‘Ik steun mijzelf en het leven steunt mij’ gaven mij de hoop op verandering en verbetering. Boeken zoals die van Louise Hay werden in die tijd op tv onder de aandacht gebracht door Oprah Winfrey en waren te vinden in de kleinere New Age winkels.
Nu hoef ik maar een blad open te slaan, een podcast te beluisteren of een Instagram pagina te bezoeken en ik kom al snel de term ‘heling’ tegen. Als kind van een moeder met een psychische kwetsbaarheid en een vader met een migratie achtergrond is er genoeg om te delen als het gaat over helen. Zo las ik een mooi artikel over ‘Kintsugi’. De Japanse kunst om gebroken aardewerkstukken met goud te lijmen. Door de breuken en scheuren te laten zien in plaats van te verbergen, draagt deze techniek de symboliek van genezing en veerkracht met zich mee. Door het gebroken stuk te reinigen, verzorgen, behandelen en uiteindelijk te verbeteren, ontstaat bij mij het metaforische beeld van het herstellen en helen van onze wonden. Door de barsten te verfraaien met goudlijm worden de barsten hersteld en verrijkt. Zodat je weer kunt schitteren wanneer je bent hersteld van je verwondingen deze hebt kunnen transformeren naar waardevolle levenslessen. Wat meteen een fraaie hoopvolle kijk geeft op de gebroken delen in mijzelf.
Heling begon voor mij met de opdracht op de eerste bladzijde van het boek van Louise Hay: ‘Moge deze gift je helpen de plaats binnen in je te vinden, waar je je eigen-waarde kent’. Nu bijna veertig jaar later, weet ik dat dit geen gemakkelijke opdracht is wanneer je door ouders op de wereld bent gezet die door psychische kwetsbaarheid ofwel door hechtingsproblemen hun eigen- waarde vaak ontlenen aan de hulp van hun kinderen. Daarmee wordt liefde voorwaardelijk en iets dat je moet verdienen door ‘goed te doen’. Zo kan de overtuiging ontstaan dat alles en iedereen gefixt dient te worden en ontleen je eigenwaarde aan het pleasen en ondersteunen van anderen.
Mijn moeder is deze zomer overleden en daarmee is ook de levenslange zorg die ik voor haar had gestopt. Nu is de tijd gekomen om voor mijzelf te zorgen, mijn eigen scherven te lijmen, mij te verzoenen met het verleden en te ontdekken of je echt door alles wat je hebt meegemaakt mooi, sterk en heel kunt zijn. Door het te delen kunnen we helen en hopelijk draagt het delen van mijn reis bij aan een stukje bemoediging en verbinding met die van jullie.
Veel liefs van Kind Yuki