Lotte over haar deelname aan de contactgroep ‘partners van’:

Toen Lotte haar vriend Raymond leerde kennen leek er geen vuiltje aan de lucht. Een klein halfjaar later begon haar echter wat op te vallen aan zijn gedrag. “Hij werd heel snel boos. Om het minste of geringste raakte hij geïrriteerd.” Dit zette hun relatie zwaar onder druk, maar ze wilden elkaar niet definitief loslaten. Ingrijpende besluiten en een soms moeizame zoektocht naar oplossingen volgden. De contactgroep van MIND Naasten Centraal bood uitkomst voor Lotte. “Ik neem nu de ruimte voor mezelf en ben niet alleen meer bezig met zijn situatie.”

Lotte en Raymond kregen een relatie in 2017. Een tijdje later gingen ze samenwonen. Al voor hun samenwonen merkte Lotte dat Raymond erg opvliegend kon reageren. De irritaties van haar vriend kwamen voor Lotte ogenschijnlijk uit het niets. “Zo had ik ‘m een keer aan de telefoon en vroeg hem wie de kip uit de vriezer zou halen, hij of ik. Over zo’n kleinigheid ging hij helemaal uit zijn dak. ‘Donder op’, zei hij dan. Ik besefte al wel vrij snel dat zijn gedrag niet alleen te verklaren was door zijn karakter.” Lotte sprak hierover met een goede vriendin, die psychologe is. “Zij gaf aan dat het gedrag van mijn vriend leek op borderline. Ik ben hier toen veel over gaan lezen, waaronder het boek ‘Stop Walking on Eggshells’. Veel uit dit boek kwam mij bekend voor. In diezelfde periode kwam ik op een feestje zijn ex-vriendin tegen. Ik heb haar gevraagd of Raymond in de relatie met haar ook zo was. Zij herkende dit. Door alles wat ik had gehoord en gelezen viel er nu een last van mij af. Ik kon zijn gedrag nu beter plaatsen.”

Therapie

De informatie die Lotte had gekregen gaf haar de moed om het thema borderline met Raymond te bespreken. “In april vorig jaar heb ik tegen hem gezegd: ‘ik denk dat je borderline hebt’. Ik had verwacht dat hij boos zou worden, maar tot mijn verrassing vatte hij het positief op. Hij zocht informatie op over borderline en wilde er met mij over praten. Uiteindelijk hebben we een paar ingrijpende besluiten genomen. Ik ben tijdelijk ergens anders gaan wonen, hij ging in therapie en wij beiden in relatietherapie. De stap om ergens anders te gaan wonen vond ik heel moeilijk omdat dit in mijn optiek vaak leidt tot een definitieve breuk. Maar omdat hij bereid was om in therapie te gaan, durfde ik dit toch aan. Ik ben in april 2020 uit huis gegaan en twee maanden later teruggekeerd. Dat ging aanvankelijk heel goed.” Voor Raymond bleek de combinatie van therapie voor zijn borderline en de relatietherapie echter te zwaar. Ze besloten in goed overleg met de therapeut om de relatietherapie stop te zetten. Lotte merkte ondanks het positieve begin dat het daarna alweer snel de verkeerde kant opging. “Mijn vriend werd stiller, hij vertelde ook steeds minder over zijn eigen therapie. Het positieve gevoel dat ik had toen we dit traject begonnen ebde snel weg. Dat was frustrerend, want ik had het gevoel dat ik al mijn troeven had uitgespeeld.”

Erkenning

Na een wandeling waarbij ze zich somber voelde, vond Lotte op internet MIND. “Ik heb gebeld omdat ik aanspraak nodig had van mensen buiten mijn eigen familie- en vriendenkring. De medewerker van MIND gaf aan dat er contactgroepen bestonden voor mensen die in mijn situatie zitten. Ik heb mij vervolgens aangemeld bij de online contactgroep ‘partners van’ van MIND Naasten Centraal. Op dat moment wilde ik vooral mijn verhaal kwijt aan mensen buiten mijn vertrouwde omgeving. Ik zocht erkenning voor het feit dat ik het goed deed en dat het niet aan mij lag.” Lotte heeft die erkenning in de online gespreksgroep gekregen. “Niet alleen kun je je verhaal kwijt, je hoeft je verhaal ook niet meer uit te leggen. En je hoeft ook geen excuses meer te maken. Uit je eigen omgeving hoor je vaak: ‘je verdient veel beter dan bij zo’n man te zijn’, terwijl je weet dat er ook positieve kanten aan het verhaal zijn. De mensen in de contactgroep begrijpen dat.”

De meerwaarde van de contactgroep zit voor Lotte ook in het bespreken van onderwerpen. “Over veel zaken die we bespreken had ik al wel gelezen, maar het blijft beter hangen als je het er met elkaar over hebt. Zo wist ik uit de boeken al wel dat je niet altijd bezig hoeft te zijn met hoe het met je partner gaat. Dat je vooral dingen moet gaan doen die jij wilt doen. Ik kan nu doen wat ik belangrijk of leuk vind en dat is niet meer afhankelijk van hoe het met mijn vriend gaat. Deze onderwerpen bespreken is een goede manier om aandacht aan jezelf te schenken in plaats van alleen maar aan je partner.”

Op tijd

Lotte kijkt elke keer uit naar de volgende bijeenkomst met de contactgroep. “Hoe vaak heb ik niet gedacht: ‘het gaat nu even minder goed, maar volgende week kan ik mijn verhaal weer kwijt en krijg ik de bevestiging dat wat ik doe goed is’. Dat is heel fijn.” Ze denkt dat haar deelname aan de contactgroep ook haar vriend ten goede komt. “Hij realiseert zich maar al te goed dat het voor mij niet altijd gemakkelijk is om met hem samen te leven. Nu weet hij dat ik er moeite voor wil doen om de situatie te verbeteren en ik vermoed dat dit ook een positieve uitwerking op hem heeft.” De contactgroep kwam voor Lotte precies op het juiste moment, vertelt ze. “Niet te vroeg en niet te laat. Het is goed dat ik aan de gesprekken deelneem op het moment dat mijn vriend in therapie is. Daardoor kan ik wat ik uit de gesprekgroep meeneem gebruiken om de ontwikkeling die mijn vriend en ik samen doormaken gemakkelijker te maken.” Ook prijst Lotte de sfeer in de groep. “Het lijkt wellicht vreemd voor zo’n zwaar thema, maar we lachen ook wat af tijdens de sessies. Dat kan omdat we van elkaar weten wat we ervaren.”

Enkele maanden na de eerste bijeenkomst is de situatie aanmerkelijk verbeterd, constateert Lotte. ‘Ik ervaar nu veel minder druk. En tussen Raymond en mij gaat het de laatste tijd ook goed. We hebben nu normale strubbelingen die je in elke relatie kunt verwachten.”

Om privacyredenen zijn de namen Lotte en Raymond gefingeerd. Hun echte namen zijn bij de redactie bekend.